ԳԻԳԱՆՏ, ԱՅՍԻՆՔՆ՝ ՍԻՐՏ, ՈՒԺ, ՍԵՔՍ

Գիգանտը առաջին հերթին հայտնի է, որ մի տան մեջ երկու կին ունի` Մարգարիտը ու Անուշը։ Կանայք երկու քույրեր են, որոնց, Գիգանտը ասում է, փախցրել է 86-87 թվերին. «Գնացի ուզելու՝ հերը չտվեց, որ սենց փոքր-մոքր եմ։ Ես էլ ասի,

որ տենց ա՝ էրկու աղջկան էլ կփախցնեմ, սկզբից մեկին, մի տարի հետո մյուսին»։ Կանայք ասում են, որ իրենց կամքով են փախել Գիգանտի հետ, որ չուզեին՝ չէին գնա։ Նաեւ կարծիք կա, որ Գիգանտը միայն առաջինին է փախցրել, մյուսի հետ հետո է կապվել։

Ընտանիքը 8 տարի առաջ Արթիկից տեղափոխվել է Միջնավան (ադրբեջանական նախկին Մնջեւան քաղաքը՝ Արաքսի ափին), որ բնակավայր է Կովսական (նախկին Զանգելան) քաղաքի մոտ, Ղարաբաղի վերաբնակեցվող Քաշաթաղի շրջանում։

Չորացած խաղողի այգիներ. սփյուռքահայ վերաբնակների համար դժվար է արմատներ գցել հայրենի հողում

Նազարեթ Լիպարիտյանը կհեռանա վերջինը

«Մնացել եմ ես և ծրագիրը», ասում է բեյրութցի Նազարեթ Լիպարիտյանը, որն արդեն հինգ տարի բնակվում է Ղարաբաղի վերաբնակեցվող Քաշաթաղ շրջանի հարավային Դիցմայրի գյուղում:

Բացի նրանից ևս մի սփյուռքահայ է մնացել` Գևորգը Սիրիայից, որն այստեղ ամուսնացել է ու երեք երեխա ունեցել։ Սակայն նա պատրաստվում է քոչել Դիցմայրիից։

Անցել է մեծ ոգևորության ժամանակը, երբ 1999 թվին Դաշնակցության ծրագրով 35 սփյուռքահայ Սիրիայից, Լիբանանից, Կիպրոսից և Իրանից վերաբնակեցվել էին Կովսականի(ադրբեջանական նախկին Զանգիլան քաղաքը) մոտ գտնվող Դիցմայրի գյուղը:

Ծրագրվում էր բնակեցնել այդ ու հարակից երկու գյուղերը, իսկ հետագայում` մինչև Իրան սահմանամերձ բնակավայրերը։ Բայց ի վերջո բոլորը փախան։ Վերջին գնացողներից մեկը մեքենան կոպեկներով վաճառել է, որ րոպե առաջ հեռանա։