Posts tagged ‘ռաբիս’
Ռաբիս. ոտնատակ ընկած մշակույթ
կադր «դուդուկ» ֆիլմից
«Ռաբիզի գրասենյակը փակվավ, անցավ պատմության գիրկը, հիմա մեզ օֆիսից կանչում են, գնում նվագում ենք: Ափսո՞ս չէր, տրադիցիա էր: Իսկ հիմա թաղման հետ կապված ամեն ինչ օֆիսից ես վերցնում՝ նվագողները, շտանգիստները»: Հենց երիտասարդ դուդուկահարը ասեց շտանգիստները, միանգամից հասկացա թե ում մասին է խոսքը՝ հենց էդ պահին դագաղը իջեցնում էին սև համազգեստավոր երիտասարդները՝ շտանգիստները: Առաջին անգամ տեսել էի նրանց նախանցյալ տարի հորս մորաքրոջ տղայի՝ Ձիկայի թաղմանը՝ շտանգիստները տանում էին նրա դագաղը: Լավ նորությո՞ւն, հարգանքդ պիտի արտահայտեիր դագաղը բարձրացնելով, իսկ հիմա հարգանքի բեռից ազատում է քեզ վճարովի ծառայությունը:
«Հարսանքի համար էլ են կանչո՞ւմ»:
«Հա, բա ոնց: Հարսանիք կա, որ հարսին զուռնա դհոլով են տանում, գնում նվագում ենք»: Էլ չհասցրի հարցնեմ, թե հարսանքի համար ո՞ր օֆիսից են իրենց գտնում, հո թաղման գրասնյակ չեն զանգելու:
«Էս ո՞ր երկրում ենք ապրում». աստղի մահը անհայտ է մնացել
լուս. Կարեն Միրզոյանի
-Ներեցեք Վահա՞նն է:
-Այո՞:
-Վահան, ինձ կհիշե՞ք, Անուշն եմ, Տոտիկի կինը:
-Վայ, Անուշ ջան, ոնց չեմ հիշում:
Վաղուց լուր չունեի, երևի Տոտիկին մի բան է պատահել:
-Տոտիկը ո՞նց ա:
-Վահան ջան, Տոտիկը մահացավ:
-Ոնց թե, էդ ե՞րբ ա մահացել, չենք իմացել:
-Ուրեմն դուք էլ չեք իմացել, օգոստոսի 29-ին:
-Վայ, Անուշ ջան, ցավակցում եմ:
Այ քեզ տխուր լուր, խեղճ Տոտիկ, վերջերս մտքովս անցնում էր՝ ի՞նչ եղավ Տոտիկը, առողջությունն էլ մի բան չէր, համարն էլ ուր կլիներ, որ զանգեի հարցնեի:
Վահան Իշխանյան Vahan Ishkhanyan 